19 October 2009

എലിമിനേഷന്‍ റൌണ്ട് - ആതിര, ഏജ് ഫോര്‍ട്ടീന്‍


പാട്ടു പാടി കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ആതിര ആദ്യം നോക്കിയത് അമ്മയുടെ മുഖത്തേക്കു തന്നെയായിരുന്നു.ഇടെയ്ക്കെവിടെയോക്കയോ വച്ച് പിഴച്ചുപോയ ശ്രുതിയും തെറ്റിപ്പോയ ഡാന്‍സ് സ്റ്റെപ്പുകളുമെല്ലാം അവളുടെ മനസ്സിനെ വ്യാകുലപ്പെടുത്തുന്നുണ്ടായിരുന്നു.അടുത്തത്  എലിമിനേഷന്‍ റൌണ്ടാണ്...ഈ പാട്ട് കൂടി ശരിയായില്ലെങ്കില്‍ പുറത്താവുമെന്ന് ഉറപ്പ്‌..... അമ്മയുടെ മുഖത്ത്‌ അല്‍പ്പം പോലും തെളിച്ചമില്ല...അവള്‍ ആധിയോടെ ജഡ്ജസിനെ നോക്കി....

''ആതിര നന്നായി പാടി എന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടോ ??''

ഒരുപാടു തവണ കേട്ട ചോദ്യമായതുകൊണ്ട് എന്ത് മറുപടിയാണ് പറയേണ്ടതെന്നവള്‍ ചിന്തിക്കുകയായിരുന്നു.ഇന്ന് നല്ലവണ്ണം കരയാനാണ് ഡയറക്ടര്‍ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്.മുന്‍പൊക്കെ എങ്ങിനെയാണ് പെട്ടന്ന് കരയുക എന്ന് ഒരുപാടു ആലോചിച്ചിട്ടുണ്ട്.പക്ഷെ എസ് എം എസ് കുറയുമ്പോള്‍ നന്നായി കരയണമെന്ന് ഇപ്പോള്‍ എല്ലാവര്‍ക്കും അറിയാം..

അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞുതുടങ്ങി...

''ആതിര നല്ല കഴിവുള്ള കുട്ടിയാണ്...പക്ഷെ ഇന്ന് ആതിരയുടെ ദിവസമല്ല എന്ന് തോന്നുന്നു....യു കുഡ് ഹാവ് ഡണ്‍ എ ബെറ്റര്‍ ജോബ്‌'''...പലയിടങ്ങളിലും ശ്രുതി പോയി.....ഡാന്‍സേഴ്സുമായുള്ള........... ''

കൂടുതലൊന്നും അവള്‍ കേള്‍ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല സ്റ്റേജിലെ കടുത്ത വെളിച്ചത്തില്‍പ്പോലും തീര്‍ത്തും അന്ധയായ പോലെ അവള്‍ക്കു തോന്നി...കണ്മുന്നില്‍ തന്നെത്തന്നെ തുറിച്ചു നോക്കുന്ന ഒരുപാടു തീഷ്ണമായ കണ്ണുകള്‍ക്ക്‌ മുന്നില്‍ ഉരുകിയൊലിക്കുന്ന ദേഹവുമായി അല്‍പ്പം വെള്ളത്തിനായി അവള്‍ കേണു.. ആണികളായി തലച്ചോറിലേക്ക്  ആഴ്നിറങ്ങിയ വാക്കുകള്‍ പറഞ്ഞുതീരും മുന്‍പേ തന്നെ തന്റെ ബോധം മറയുന്നതായി അവള്‍ക്കു തോന്നിയിരുന്നു.കയ്യില്‍ നിന്നും ഊര്‍ന്നുപോയ മൈക്ക് താഴെവീണ് ഓഡിറ്റോറിയത്തില്‍ ഭീകര ശബ്ദത്തിന്റെ പ്രതിധ്വനികള്‍ തീര്‍ത്തതറിയാതെ അടഞ്ഞു പോയ കണ്ണുകളുമായി ബോധശൂന്യയായി അവളാ നിലത്തേക്കു വീണു....

ആതിര തലകറങ്ങി സ്റ്റേജില്‍ വീണപ്പോഴും ഡയറക്ടര്‍ കട്ട്‌ പറഞ്ഞിരുന്നില്ല.പഠിപ്പിച്ചു കൊടുത്തതിനേക്കാള്‍ നന്നായി പെര്‍ഫോം ചെയ്ത കണ്ടസ്റ്റന്റിന്റെ മിടുക്കില്‍ അയാള്‍ക്കു അഭിമാനം തോന്നി.ഉല്‍കണ്ഠയോടെ നോക്കുന്ന ജഡ്ജസിന്റെ മുഖഭാവങ്ങള്‍ പകര്‍ത്തുന്ന ക്യാമറമാനോട് ഇടയ്കിടെ കാണികളുടെ ഇടയിലേക്കും ക്യാമറ തിരിച്ചു വയ്ക്കാന്‍ അയാള്‍ വിളിച്ചു പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.സ്റ്റേജിലേക്കോടിയെത്തിയ മറ്റു കണ്ടസ്റ്റന്റുകളും തങ്ങളുടെ മുഖത്തിന്റെ ഏറ്റവും നല്ല ആംഗിള്‍ കാമറയ്ക്ക് കിട്ടാനായി മത്സരിച്ചു.ആതിരയെ സ്റ്റേജില്‍ നിന്നെടുത്തുമാറ്റിയിട്ടും  ആങ്കറുടെ ദുഃഖം കലര്‍ന്ന ശബ്ദം ആ ഓഡിറ്റോറിയത്തില്‍ മുഴങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു.അവളുടെ കഴിഞ്ഞ ചില പെര്‍ഫോമന്സുകള്‍ ഓര്‍ത്തെടുത്ത ജഡ്ജസ് ആ പ്രോഗ്രാമിലെ ഏറ്റവും നിഷ്കളങ്കയായ കുട്ടിയാണ് അവളെന്നും ക്യാമറയ്ക്കുമുന്‍പില്‍ ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തി.....

                   നേരമേറെക്കഴിഞ്ഞാണ് ആതിരയ്ക്ക് ബോധം തിരിച്ചു കിട്ടിയത്..മറ്റു കുട്ടികളെല്ലാം അവളെ അസൂയയോടെ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. മോശമായ ഒരു പെര്‍ഫോമന്‍സിനു ശേഷവും എല്ലാവരുടെയും ശ്രദ്ധയും സഹതാപവും പിടിച്ച് പറ്റിയ അഭിനയത്തിന് അവളെ അഭിനന്ദിക്കാനും ചിലര്‍ മടിച്ചില്ല.ഷോയുടെ പരസ്യത്തില്‍ കാണിക്കാന്‍ ചില നല്ല മൊമെന്റ്സ്‌ കിട്ടിയ സന്തോഷത്തിലായിരുന്ന ഡയറക്ടര്‍ അമ്മയോട് അതു പ്രകടിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു..

                   അമ്മയുടെ മുഖത്തപ്പോഴും സന്തോഷമുണ്ടായിരുന്നില്ല മകള്‍ക്ക് കിട്ടിയ എസ് എം എസ്സുകളുടെ ശതമാനം വളരെ കുറവാണെന്ന് അവര്‍ ഡയറക്ടറുടെ അടുത്ത്‌ നിന്നും മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നു. മകളെ എലിമിനേഷന്‍ റൌണ്ടില്‍ നിന്നും രക്ഷിക്കാന്‍ വേണ്ട എസ് എം എസ്സുകള്‍ വാങ്ങിക്കാനുള്ള പണം ബാങ്ക് അക്കൌണ്ടിലെ കുറഞ്ഞു വരുന്ന  അക്കങ്ങള്‍ കൊണ്ട് മതിയാകില്ലെന്ന തിരിച്ചറിവ് അവരുടെ ചിന്തകളെ തീ പിടിപ്പിച്ചു..അവരുടെ മൊബൈലില്‍ നിന്നും നിര്‍ത്താതെ ഫോണ്‍ കാളുകള്‍ പൊയ്ക്കൊണ്ടിരുന്നു.. അടുത്ത ദിവസത്തെ ജീവന്മരണ പോരാട്ടത്തിനു വേണ്ടി ഓടിനടക്കുകയായിരുന്ന അച്ഛനും ഏകമകള്‍ തന്നെ പറ്റി ഓര്‍ത്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത് അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.....

                 തിരിച്ചു വീട്ടിലെത്തിയപ്പോഴും ആതിരയുടെ മനസ്സ് നിറയെ എലിമിനേഷന്‍ റൌണ്ട് തന്നെയായിരുന്നു.വിട പറയുമ്പോള്‍ പാടാനുള്ള ശോകഗാനം പാടി പഠിക്കുന്നതിനിടെ  അവള്‍ പലപ്പോഴും കരഞ്ഞു.എന്തിനാണ് കരയുന്നതെന്ന് അവള്‍ക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു.പാട്ട് കൂടുതല്‍ കൂടുതല്‍ കേള്‍ക്കുന്തോറും  താനീ ലോകത്ത് ഒറ്റപ്പെടുന്നത് പോലെ അവള്‍ക്ക് തോന്നി.... അമ്മ പലപ്പോഴും വന്നു മകളുടെ പ്രാക്ടീസ് നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. ശബ്ദത്തില്‍ ഏറ്റവുമധികം ശോകം വരുത്താന്‍ ഗുരു ഉപദേശിച്ച കാര്യം അവര്‍ ഇടയ്ക്കിടെ ഓര്‍മിപ്പിച്ചു .....

                  അമ്മ ക്ലബ്ബിലേക്ക് പോയപ്പോഴാണ് അവള്‍ തന്റെ റൂമിന്റെ വാതില്‍ കൊട്ടിയടച്ചു കിടക്കയില്‍ വീണു വീണ്ടും  കരഞ്ഞത്..കുട്ടിക്കാലത്ത്‌ നാട്ടിലെ കുളത്തില്‍ മുങ്ങാം കുഴിയിട്ടത് അവള്‍ കഷ്ടപ്പെട്ട് ഓര്‍മിച്ചെടുത്തു...തന്റെ പഴയ കൂട്ടുകാരുടെ മുഖങ്ങളൊന്നും മനസ്സിലേക്ക് വരുന്നില്ലെന്നവള്‍ പേടിയോടെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു......പാഠപുസ്തകങ്ങളും സംഗീതോപകരണങ്ങളുമെല്ലാം തലയ്ക്കു ചുറ്റും  നൃത്തം ചെയ്തുതുടങ്ങിയപ്പോള്‍  ബലമായി കണ്‍പോളകള്‍ തുറന്നുകൊണ്ടവള്‍ കട്ടിലില്‍ എഴുന്നേറ്റിരുന്നു .....മുറിക്കകത്ത് പെട്ടുപോയ ഒരു കുഞ്ഞു പൂമ്പാറ്റ പുറത്തെ വെളിച്ചം കണ്ടു ജാലകച്ചില്ലില്‍ ചെന്നിടിക്കുന്നവള്‍ കണ്ടു....അവള്‍ മെല്ലെ എണീറ്റ്‌ ജനലിനരികിലേക്കു ചെന്നു....പിന്നെയും  നിറയുന്ന കണ്ണുകള്‍ തുടച്ചു കൊണ്ട്  ജനല്‍ പോളകള്‍ തുറന്നു അവളാ പൂമ്പാറ്റയെ പുറത്തേക്ക് വിട്ടു...റിയാലിറ്റി ഷോയുടെ കാതടപ്പിക്കുന്ന ശബ്ദങ്ങള്‍ കേട്ട് ബധിരമായിത്തുടങ്ങിയ ചെവികള്‍  ജാലകത്തിന് പുറത്തേക്ക് തുറന്നു വച്ചു നോക്കി... ...കാറ്റിന്റെ ശബ്ദം പോലും കേള്‍ക്കാതായപ്പോള്‍ അലറിക്കരഞ്ഞു കൊണ്ട്  തിരിച്ചോടി....പുതപ്പു കൊണ്ട് ദേഹം മുഴുവന്‍ മൂടി തലയിണയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കൊണ്ടവള്‍ മുറിയിലാകെ പകച്ചു നോക്കി......ബെഡ് ഷീറ്റില്‍ പ്രിന്റ്‌ ചെയ്ത ചിത്രങ്ങളിലെ പേരറിയാത്ത ജീവികള്‍ അവളെ നോക്കി പല്ലിളിച്ചു കാട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നു........ആസന്നമായ വിടപറയലിന് ഒരുങ്ങുവാന്‍ അകലങ്ങളില്‍ നിന്നാരോ വിളിച്ചു പറയുന്നതവള്‍ കേട്ടു.. അച്ഛനും അമ്മയും താനും മാത്രമുള്ള ഒരു ലോകം മാഞ്ഞു പോകുകയാണെന്ന് അവള്‍ക്ക് തോന്നി.. വിടപറയല്‍ ഗാനത്തിന്റെ ശോക ശീലുകള്‍ അപ്പോഴും ആ മുറിയില്‍ അലയടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു...ഒരു നിമിഷത്തിന്റെ ഉന്മാദത്തില്‍ കയ്യില്‍ കിട്ടിയ തടിയന്‍ പുസ്തകമെടുത്ത് അവളാ മ്യൂസിക്‌ സിസ്റ്റത്തിലേക്കെറിഞ്ഞു...കാതിലൂടെ തുളച്ചു കയറുന്ന സംഗീതം അവസാനിച്ചില്ലെന്നു കണ്ടപ്പോള്‍ കയ്യിലെ തലയിണ വലിച്ചെറിഞ്ഞു കൊണ്ട് ഓടിച്ചെന്നു വിഭ്രാന്തിയോടെ ആ മ്യൂസിക്‌ സിസ്റ്റമെടുത്തു  തറയിലേക്കെറിഞ്ഞു ....ഒരുപാടു കഷണങ്ങളായി തറയില്‍ വീണു പൊട്ടിത്തകര്‍ന്ന് സംഗീതം നിലച്ചപ്പോള്‍ എന്തെന്നില്ലാത്ത ആശ്വാസത്തോടെയവള്‍ കിതയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു....

                        നീളന്‍ ബെഡ് ഷീറ്റുമെടുത്ത് എലിമിനേഷന്റെ അവസാന സീനുകളിലേക്ക് അവള്‍ വലിഞ്ഞു കയറി.....അവളുടെ ചെവികളില്‍ കാണികളുടെ കയ്യടികള്‍ മുഴങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു.....ക്യാമറകള്‍ പല ആംഗിളുകളില്‍ നിന്നും ഷൂട്ട്‌ ചെയ്തു...ഫ്ലാഷുകള്‍ മിന്നി..ക്ലോസ് അപ്പില്‍ പൊട്ടിക്കരയുന്ന അമ്മയുമച്ഛനും... ജഡ്ജസിന്റെ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകള്‍....ലോങ്ങ്‌ ഷോട്ടില്‍ ബന്ധുക്കളുടെ തൂവാലകള്‍ നനഞ്ഞു കുതിര്‍ന്നു...ബാക്ക് ഗ്രൗണ്ടില്‍ ശോകാര്‍ദ്രമായ വിടപറയല്‍ സംഗീതം...കറക്കം നിലച്ച സീലിംഗ് ഫാനിന്റെ ചിറകുകള്‍ അപ്പോഴും ഒടിഞ്ഞു തന്നെ നിന്നു....

അകലെയെവിടെയോ നിന്നും വെളുത്ത വസ്ത്രം ധരിച്ച സെലിബ്രിറ്റി ജഡ്ജിന്റെ ദുഃഖസാന്ദ്രമായ ശബ്ദം ഒഴുകി വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു....

''ആതിര, ഏജ് ഫോര്‍ട്ടീന്‍.......എലിമിനേറ്റഡ് ഫ്രം ദി ഷോ........''


(സമര്‍പ്പണം : റിയാലിറ്റി ഷോകളില്‍ ഹോമിക്കപ്പെടുന്ന ബാല്യ കൌമാരങ്ങള്‍ക്ക്‌.....)
.

56 comments:

രാമചന്ദ്രൻ വെട്ടിക്കാട്ട് said...

എലിമിനേറ്റഡ് ഫ്രം ദി ഷോ...

murli,

ishtappettu..

മുരളി I Murali Mudra said...

ആദ്യ അഭിപ്രായത്തിന് നന്ദി രാമചന്ദ്രന്‍ജി....പല പ്രാവശ്യം മനസ്സില്‍ പതിഞ്ഞ കാഴ്ചകളാണ് റിയാലിറ്റി ഷോകളിലെ കുട്ടികള്‍ അനുഭവിക്കുന്ന മാനസികസമ്മര്‍ദ്ദം....പഠനത്തിന്റെയും 'ഷോ'കളുടെയും തിരക്കുകളില്‍ ബാല്യ കൌമാരങ്ങള്‍ ഹോമിക്കപ്പെടുന്നവര്‍.....

Umesh Pilicode said...

നല്ലത്

(അ)രസികന്‍ said...

real ....
show

Anonymous said...

കഥ വളരെ നന്നായി....

Jenshia said...

Reality Show-യുടെ reality നന്നായി അവതരിപ്പിച്ചു....കാര്യ ഗൌരവം ഇല്ലാത്ത കുരുന്നുകള്‍ വാടി പോവുന്ന സംഭവങ്ങള്‍ ഒരുപാട് ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്,Reality show-കള്‍ മുളച്ചു വന്ന കാലത്ത് തന്നെ ഇത്തരം സംഭവങ്ങള്‍ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്,North-ഇല്‍ ആണെന്ന് തോന്നുന്നു,പെട്ടെന്നുണ്ടായ ഷോക്കില്‍ പിടിച്ചു നില്‍ക്കാനാവാതെ ഒരു കുട്ടി Coma stage-ഇല്‍ ആയിപ്പോയി..

കഥ നന്നായി മുരളി ...

Typist | എഴുത്തുകാരി said...

കഥയല്ല, ഇതു തന്നെയല്ലേ സത്യം?

ഞാന്‍ ആചാര്യന്‍ said...

ആദ്യ സൂപ്പര്‍ സ്റ്റാറില്‍ ആതിര എന്നൊരു കൊച്ച് നന്നായ്ട്ട് പാടീരുന്നു, അതിനെ അവര് എലിമിനേറ്റ് ചെയ്തു.. സെലക്ട് ചെയ്യപ്പെട്ട മൃദുല എന്ന കൊച്ചിനെക്കാളും നന്നായിട്ട് അത് പാടി പക്ഷേ..

ശ്രീ said...

കഥ നന്നായി, മാഷേ

കുക്കു.. said...

ഈ റിയാലിറ്റി പരിപാടി എലിമിനേഷന്‍ റൌണ്ട്...കണ്ടാല്‍ തോന്നും...elimanated ആയാല്‍ അവിടെ എല്ലാം തീര്‍ന്നു എന്ന്..
അതിനു പറ്റിയ ഒരു പാട്ടും..ഇടും

...നല്ലൊരു റിയാലിറ്റി കഥ..

മുരളി I Murali Mudra said...
This comment has been removed by the author.
മുരളി I Murali Mudra said...

@ഉമേഷ്‌ : നന്ദി.
@ (അ)രസികന്‍ : നന്ദി വീണ്ടും വരിക..
@ ജെന്ഷിയ : പത്രത്തിലൊക്കെ വന്നിരുന്നല്ലോ ആ സംഭവം..അത് നമ്മള്‍ അറിഞ്ഞ കഥ കേള്‍ക്കാത്ത ഒരു പാട് സംഭവങ്ങള്‍ വേറെയുമുണ്ടാകും..
@Typist | എഴുത്തുകാരി : സത്യം..
@ ആചാര്യന്‍ : ഇങ്ങനെ എത്ര കഥകള്‍...
@ ശ്രീ : നന്ദി..
@ കുക്കു : സത്യമാണ്..ആ പാട്ട് കേട്ടാല്‍ തന്നെ ബോധം പോകും കുട്ടികളുടെ....
കഥ വായിച്ച എല്ലാവര്ക്കും നന്ദി..

വല്യമ്മായി said...

കാലിക പ്രസക്തം,നല്ല കഥ :)

Unknown said...

ithu oru realitya murali..nannayirikkunu..

മുരളി I Murali Mudra said...

വല്യമ്മായി, drishya
thanks...

മുഹമ്മദ്‌ സഗീർ പണ്ടാരത്തിൽ said...

നീളന്‍ ബെഡ് ഷീറ്റുമെടുത്ത് എലിമിനേഷന്റെ അവസാന സീനുകളിലേക്ക് അവള്‍ വലിഞ്ഞു കയറി.....അവളുടെ ചെവികളില്‍ കാണികളുടെ കയ്യടികള്‍ മുഴങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു.....ക്യാമറകള്‍ പല ആംഗിളുകളില്‍ നിന്നും ഷൂട്ട്‌ ചെയ്തു...ഫ്ലാഷുകള്‍ മിന്നി..ക്ലോസ് അപ്പില്‍ പൊട്ടിക്കരയുന്ന അമ്മയുമച്ഛനും... ജഡ്ജസിന്റെ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകള്‍....ലോങ്ങ്‌ ഷോട്ടില്‍ ബന്ധുക്കളുടെ തൂവാലകള്‍ നനഞ്ഞു കുതിര്‍ന്നു...ബാക്ക് ഗ്രൗണ്ടില്‍ ശോകാര്‍ദ്രമായ വിടപറയല്‍ സംഗീതം...കറക്കം നിലച്ച സീലിംഗ് ഫാനിന്റെ ചിറകുകള്‍ അപ്പോഴും ഒടിഞ്ഞു തന്നെ നിന്നു....
എലിമിനേറ്റഡ് ഫ്രം ദി ഷോ...രാമചന്ദ്രന്റെ വരികള്‍ കടമെടുക്കുന്നു..........

siva // ശിവ said...

It is the real show...

രാജീവ്‌ .എ . കുറുപ്പ് said...

അളിയാ കിടിലന്‍ അല്ല കിക്കിടിലന്‍
സന്ദര്‍ഭത്തിന് യോജിച്ചത്. കുട്ടികളെക്കാള്‍ മാതാപിതാക്കള്‍ ആണ് ഇതിനു വേണ്ടി മത്സരിക്കുന്നത്, തീര്‍ത്തും അരോചകമായി തോന്നി തുടങ്ങി ഇപ്പോള്‍ റിയാലിറ്റി ഷോകള്‍ എല്ലാം തന്നെ. മച്ചൂ ക്ലൈമാക്സ്‌ സൂപ്പര്‍, വിഷ്വല്‍ ആയി മനസ്സില്‍ വന്നു.

വാഴക്കോടന്‍ ‍// vazhakodan said...

കഥയല്ല, ഇതു തന്നെയല്ലേ സത്യം?
വളരെ നന്നായി....

മുരളി I Murali Mudra said...

@സഗീര്‍ജി : നന്ദി..ആതിര,ഏജ് ഫോര്‍ട്ടീന്‍....എലിമിനേറ്റഡ് ഫ്രം ദി ഷോ..അത് തന്നെയാണ് ഈ കഥയുടെ കാതല്‍....
@ശിവ : നന്ദി വീണ്ടും വരിക..
@കുറുപ്പ് : സത്യം...മുന്‍പൊക്കെ ഈ ഷോകളില്‍ എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നു..ഇപ്പോള്‍ വെറും ചവറുമാത്രം....നന്ദി വീണ്ടും കാണണം..
@വാഴക്കോടന്‍ജി : നന്ദി...ഈ ഷോ കളില്‍ പങ്കെടുക്കുന്ന കുട്ടികള്‍ അനുഭവിക്കുന്ന മാനസികസമ്മര്‍ദ്ദം ചര്‍ച്ച ചെയ്യപ്പെടേണ്ടത് തന്നെയാണ്...
കഥ വായിച്ച എല്ലാവര്‍ക്കും നന്ദി..

Prakash : പ്രകാശ്‌ said...

എനിക്ക് ഇ റിയാലിറ്റി ഷോ കാണുന്നത് ഒരു തരാം അലെര്‍ജി ആണ് ...

കണ്ണനുണ്ണി said...

തീര്‍ച്ചയായും ...
പ്രായത്തില്‍ കവിഞ്ഞ മാനസിക സമ്മര്‍ദവും ഒടുവില്‍ പുറത്തു പോവേണ്ടി വരുമ്പോള്‍ ഉണ്ടാവുന്ന മാനസിക തകര്‍ച്ചയും ഒക്കെ... താങ്ങാവുന്നതിനും അപ്പുറത്ത് ആവും പലര്‍ക്കും പലപ്പോഴും

സുനിൽ കൃഷ്ണൻ(Sunil Krishnan) said...

മുരളീ,

ഈ പോസ്റ്റ് ഇപ്പോളാണു കാണുന്നത്..എത്ര മനോഹരമായിട്ടാണു മുരളി ഈ കഥ അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്..ഞാനൊക്കെ പറഞ്ഞു ഫലിപ്പിക്കാൻ വിഷമിച്ച ഒരു കാര്യം വളരെ കുറഞ്ഞ വാക്കുകളിൽ അതിന്റെ ഗൌരവം ഒട്ടും വിടാതെ അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു..

നന്ദി ..വീണ്ടും ഇത്തരം നല്ല രചനകൾ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.

മുരളി I Murali Mudra said...

@ പ്രകാശ്‌ : പലര്‍ക്കും അതെ.....:) :)
@കണ്ണനുണ്ണി : അതെ അത് തന്നെ കാര്യം..
@സുനില്‍ : ഇവിടം സന്ദര്‍ശിച്ചതില്‍ നന്ദി..താങ്കളുടെ പോസ്റ്റും ഇതും ഏതാണ്ട് ഒരേ സമയത്ത് തന്നെയാണ് വന്നത് എന്നത് കൌതുക കരമായി തോന്നുന്നു..

Anonymous said...

കൊള്ളാം.. :)

Jane Joseph , New Jersey, USA said...

Very good story...really liked the narration..very touching..keep up the good work

Kalam said...

The reality of reality shows.

Well written.
Congrats!

Kalam

രാജേഷ്‌ ചിത്തിര said...

valare eshtapettu murali...

congrats

ഭൂതത്താന്‍ said...

റിയാലിറ്റി ഷോ യുടെ റിയാലിറ്റി വിളിച്ചു പറഞ്ഞ കഥാകാരന് നന്ദി ...... നല്ല റിയല്‍ കഥ

ഗീത said...

കുട്ടികളെ സദസ്യരുടെ മുന്‍പില്‍ വച്ച് ആകാംക്ഷയുടെ മുള്‍മുനയില്‍ നിറുത്തി അതി നാടകീയതയോടുള്ള ആ റിസല്‍റ്റ് പറയല്‍ അങ്ങേയറ്റം വെറുക്കുന്ന ഒരു കാര്യം. ആ റിസല്‍റ്റ് അനൌണ്‍സ് ചെയ്യുന്നവര്‍ ഇന്‍ ആയ കുട്ടിയോട് റിസല്‍റ്റ് എന്തായാലും നേരിടാനുള്ള ധൈര്യം കാട്ടണം എന്നൊക്കെയുള്ള ഒരു ഡയലോഗും കാച്ചിയശേഷം യു ആര്‍ ഇന്‍ എന്നു പറയുന്നതു കാണുമ്പോള്‍ ... ഹോ ആ മോന്തക്കു വച്ച് ഒരിടി കൊടുക്കാനാ തോന്നുക. ഔട്ട് ആകുന്ന കുട്ടിയുടെ കണ്ണീരും മനോവിഷമവും ലോകത്തിനൊട്ടാകെ കാണിച്ചു കൊടുക്കുന്ന ഈ സാഡിസ്റ്റുകളെ എന്തു ചെയ്താല്‍ കൊള്ളാം? മൂന്നാം ഘട്ടത്തിലെ മത്സരത്തില്‍ നിന്ന് ഇത്രപേരെ നാലാം സ്റ്റേജിലേക്ക് സെലെക്റ്റ് ചെയ്തിരിക്കുന്നു എന്നോ മറ്റോ ഒറ്റയടിക്കങ്ങു പറഞ്ഞു തീര്‍ത്തിരുന്നെങ്കില്‍ എത്ര നന്നായിരുന്നു. ഓ അന്നേരം റിയാലിറ്റി ഷോ ആവുകയില്ലായിരിക്കും. ഏറ്റം ആദ്യം ഈ വക രംഗങ്ങള്‍ അവതരിപ്പിച്ച അമൃത ടി.വി.യിലെ അന്നത്തെ അവതാരകയോട് തോന്നിയ വെറുപ്പ് ഇന്നും മാറിയിട്ടില്ല.

Unknown said...

ടാ മുരളി ..ദ് നീയാ...അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല..

ഇന്നാ കണ്ടതു...
പണ്ടത്തേതിലും വളരെ വളരെ നന്നായിട്ടുണ്ട്..

ഇനിയും വരാം..വരും..

എല്ലാര്‍ക്കും സുഖമല്ലെ..ഇനി എന്നാ നാട്ടിലേക്ക്..

Sukanya said...

കുട്ടികളുടെ ആകുലതയും സങ്കടങ്ങളും വാണിജ്യവല്ക്കരിക്കപ്പെടുകയാണ്. ആതിരയുടെ മനസ്സംഘര്‍ഷം വായനക്കാരുടെ മനസ്സില്‍ മുറിവുണ്ടാക്കും. നല്ല എഴുത്ത്. ആശംസകള്‍.

അപർണ said...

കഥ വളരെ ഇഷ്ടമായി...ഇന്നത്തെ സന്ദര്‍ഭത്തിനു യോജിച്ച കഥ :)

anoop g said...
This comment has been removed by the author.
anoop g said...
This comment has been removed by the author.
anoop g said...

Muraliyetta,Oru pakshe 3 kollam mumbu vare Yuvajanotsava vedikalil undayirunna manasikavastha thanneyalle ithum.Ithu pakshe onnu commercialised aayi ennu namukku vayikkam.Ithil pankedutha palarum videsha rajyangalil showkalil pokunnu ennu kettittundu.Palarum nirdhana kudumngalil ninnum vannavaranu ennu interview'kalil kelkkunnu.avarkku ithoru vidhathil oru anugrahamalle.100 peril 10 perkku eee tension thangan kazhiyunnundvilla pakshe aaa sathyam manasilakki kondu vende avar ithil pankedukkan.Ithu ente manasil thonniya oru karyamanu areyum vedanippikkan vendi parayunnathalla,Very sorry if I hurt you.And not the least I enjoyed your story,its a good theme.Eagerly waiting for next one.

അരുണ്‍ കരിമുട്ടം said...

സന്ദര്‍ഭോജിതമായ പോസ്റ്റ്

Anonymous said...

ദി റിയല്‍ ഫേസ് ഓഫ് റിയാലിറ്റി ഷോസ്‌ .........വളരെ നന്നായിരിക്കുന്നു മുരളീ.......ആകാംക്ഷയോടെ വായിച്ചു.......

Anil cheleri kumaran said...

സൂപ്പര്‍ സ്റ്റോറി. അവന്മാര്‍ക്ക് മെയില്‍ ചെയ്തു കൊടുക്കണമിത്.

മുരളി I Murali Mudra said...

കഥ വായിച്ചു അഭിപ്രായം പങ്കു വച്ച എല്ലാ സുഹൃത്തുക്കള്‍ക്കും നന്ദി അറിയിച്ചു കൊള്ളട്ടെ..

Manoraj said...

nalla katha...avatharana bhangiyund...abhinandanangal...edakku enneyum sradhikkumalo? comments pratheekshikkunnu

പട്ടേപ്പാടം റാംജി said...

"മുറിക്കകത്ത്‌ പെട്ടുപോയ ഒരു കുഞ്ഞു പൂമ്പാറ്റ പുറത്തെ വെളിച്ചം കണ്ട്‌ ജനാലച്ചില്ലില്‍ ചെന്നിടിക്കുന്നതവള്‍ കണ്ടു...." കൂട്ടിച്ചേര്‍ക്കുകളില്ലതെ യഥാര്‍ത്ത സംഭവം തന്നെയാണ്‌ വിവരിച്ചതെങ്കിലും വളരെ നല്ല കഥയായി. അഭിനന്ദനങ്ങള്‍

Kasim Sayed said...

കൊള്ളാം....

smitha adharsh said...

റിയാലിറ്റി ഷോകളോട് താല്പര്യമില്ല എന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നവര്‍ തന്നെ അതിന്റെ ജഡ്ജ് ആയി വന്നു കുട്ടികളെ 'പരിപോഷിപ്പിക്കുന്നത്' കാണുമ്പോള്‍ സഹതാപം തോന്നാറുണ്ട്.ആന മണ്ടന്മാരെ വരെ എന്ട്രന്‍സ് എഴുതിക്കാന്‍ വേണ്ടി പാട് പെടുന്ന അച്ഛനമ്മമാര്‍, റിയാലിറ്റി ഷോ കുട്ടികളുടെ അച്ഛനമ്മമാരെക്കാള്‍ ഭേദം എന്ന് തോന്നുന്നു.പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല,വേറെ കുറേപ്പേര് എസ്‌.എം.എസ്‌ അയക്കാനും..കഥയില്‍ പറഞ്ഞതുപോലെ ഒരു 'ക്ലൈമാക്സ്‌' എവിടെയും പ്രതീക്ഷിക്കാം.ല്ലേ?
കഥ അസ്സലായി ട്ടോ.
off : നമ്മളും,ഈ പരിസരത്തൊക്കെ ഉള്ളത് തന്നെയാണേ..

Unknown said...

it's a nice post including a social problem faced by the children mainly because of parents.congrats for showing us a great thing in few words.anyway u have a successful future......

സുനില്‍ ‍‍‍പെരുമ്പാവൂര്‍ said...

മുരളീ .. വളരെ നന്നായിരിക്കുന്നു ജീവിത ഗന്ധിയായ ഈ കഥ ..
അഭിന്ദനങ്ങള്‍ .

.കണ്ണീരു വിറ്റു കാശാക്കുന്നവര്‍ .. പകച്ച , ഭയന്ന , വേപഥു പൂണ്ടു എമ്പാടും ഉഴറി നടക്കുന്ന കൌമാരത്തിന്റെ കണ്ണുകള്‍ .. എത്ര നിത്യേന ഈ റിയാലിറ്റി ഷോ കളിലൂടെ കാണുന്നു ..

Rani Ajay said...

the reality of reality shows...very nice post...

മുരളി I Murali Mudra said...

കഥ വായിച്ചു അഭിപ്രായം പങ്കു വച്ച എല്ലാ സുഹൃത്തുക്കള്‍ക്കും നന്ദി അറിയിച്ചു കൊള്ളട്ടെ..

Balu puduppadi said...

ഞാന്‍ കോഴിക്കോട്ടുകാരനായ മറ്റൊരു ‘ബ്ലോഗന്‍’. പെയ്തൊഴിയാത്തതു വായിച്ചു. കേമം. ബാലുശ്ശേരിക്കാരനാണ് ഞാന്‍. വിശദായിട്ട് നാടും വീടും പറഞ്ഞാല്‍ വിശേഷായി.

തൂവലാൻ said...

Hai Murali valare avasarochithamaaya katha...muralikku ella vida aasamsakalum nerunnu..

തൂവലാൻ said...

Hai Murali valare avasarochithamaaya katha...muralikku ella vida aasamsakalum nerunnu..

simy nazareth said...

കഥ നന്നായി മുരളീ

SYAM KUMAR (VIRUS) said...

GOOD AND SIMPLE LANGUAGE TO EXPRESS THE TRUTH AND FEELING OF THE PARTICIPANT

shijina said...

Ennathe samoohathil kaliyadunna dushicha reality show kurunnu manassukale etratholam murippeduthunnu ennu ee kadayil ninnum manassilakkam.
Well said it Murali.

Unknown said...

good very good.....!!!!

Deborah Lewis said...

ആദ്യ സൂപ്പര്‍ സ്റ്റാറില്‍ ആതിര എന്നൊരു കൊച്ച് നന്നായ്ട്ട് പാടീരുന്നു, അതിനെ അവര് എലിമിനേറ്റ് ചെയ്തു.. സെലക്ട് ചെയ്യപ്പെട്ട മൃദുല എന്ന കൊച്ചിനെക്കാളും നന്നായിട്ട് അത് പാടി പക്ഷേ..